van Eyck i tylko czeka, aż ktoś to odkryje.

- Poczekajcie - powiedziała z namysłem Cindy,
- Niczego nie możemy mu udowodnić - zauważyła
- Hej, to przecież pan! Bryan pytająco uniósł brew.
odparł tylko:
- Rzeczywiście leżała koło wiatrochronu.
pod żadnym pozorem nie możesz wychodzić po zmierzchu.
- Dane...
rozejrzała się.
Biznesmen zaciągnął za sobą zasłonę. Bryan rozejrzał się. Po obu
- Nagle rozjaśnił się. - Hej, przecież jestem zaledwie kilka kroków od
o czym świadczyło jej spojrzenie. A przecież,
Zrobił tak, ukazując nienaruszoną skórę. Owszem, wampiry miały
Sheili, że niemal zapomniała o drugiej wiadomości.
boga, drzewa gięły się pod naciskiem wiatru.
Gdańsk